در حال حاضر دانشجويان شهرستاني بيش از (60%) كل دانشجويان کشور را تشكيل مي دهند و به اين تعداد نيز مرتبا افزوده مي شود از اين جهت رسيدگي به وضع اين قشر از دانشجويان بسيار حايز اهميت است.
هدف پژوهش مزبور نيز كمك به شناسايي و رفع كمبودهاي رفاهي موجود در خوابگاه ها براي دانشجويان و ارائه اطلاعاتي در اين باره به مسوولين ذيربط است كه اين امر دانشجويان را از لحاظ فكري و روحي رشد داده، آنان را براي حضور در جامعه بزرگتر و قبول مسووليت آماده تر مي كند. اساس متدولوژي پژوهش حاضر بر مبناي روش پيمايشي است، اما از آنجا که بررسي مشکلات خوابگاه هاي دختران نياز به روش مکمل دارد، از روش کيفي نيز در کنار روش کمي استفاده مي شود. جامعه آماري مورد مطالعه شامل تمامي دانشجويان دختر ساكن خوابگاههاي دانشگاه هاي دولتي در سطح شهر تهران است كه كلا 16000 نفر هستند. حجم نمونه آماري نيز كه شامل 313 نفر است، كه به طريقه نسبت تعداد دانشجويان دختر خوابگاه هر دانشگاه به کل ساکنين خوابگاه در تهران محاسبه و در نهايت به شيوه تصادفي انتخاب گرديدند

نتايج پژوهش، حاكي از آن است كه

-1 ميان مشكلات عاطفي، روحي، بهداشتي و مشكلات زندگي در خوابگاهها ارتباط وجود دارد.
-2 ميان کيفيت دسترسي به خدمات، کيفيت محيط خوابگاه ها و مشكلات زندگي در خوابگاهها ارتباط وجود دارد.
-3 ميان عملكرد سرپرست و برخورد مسوولين با مشكلات زندگي در خوابگاه ها ارتباط است.
-4 ميان مسائل اجتماعي و امنيتي خوابگاه و و سکونت در خوابگاه رابطه وجود دارد.
-5 ميان رابطه با هم اتاقي و رضايت از سكونت خوابگاه ها با مشكلات زندگي در خوابگاهها ارتباط وجود دارد.
-6 ميان بهزيستي رواني دانشجويان و سکونت در خوابگاه رابطه وجود دارد.
-7 ميان عدم مشارکت دادن دانشجويان در برنامه ريزي و سازماندهي و مشکلات خوابگاه ها رابطه وجود دارد.
-8 ميان سياست و مقررات خوابگاهي و با مشكلات زندگي در خوابگاهها ارتباط وجود دارد.
-9 از جمله دغدغه هاي فكري دانشجويان غيربومي، خوابگاه و مشكل تهيه آن است.